Το διάβασα και δεν άντεξα.. Έπρεπε να το μοιραστώ. Το διάβασα και ταξίδεψα. Μπήκα στο λεπτό μέσα στην ιστορία αυτή και ξαφνικά μύρισε καλοκαίρι..παρά την μουντάδα που έχει εκεί έξω, παρά την βροχή που ρίχνει. Μύρισε ανανάς και τεκίλα..μύρισε καλοκαίρι..μύρισε έρωτας!
Το βρήκα στο bitter booze. Έχει τίτλο La Llorona (που σε πολύ ελεύθερη μετάφραση είναι η γυναίκα που κλαίει) και για την ακρίβεια αποτελεί έναν θρύλο της Λατινικής Αμερικής. Το κείμενο αυτό είναι γραμμένο από την Ηλέκτρα Ελληνικιώτη. Αν έχετε λίγο χρόνο διαβάστε το...
Για μία ακόμα φορά θα εκθειάσω και την μαγεία του Internet - Blogging. Τυχαία πριν λίγο καιρό ανακάλυψα το Blog City Clicks. Λάτρεψα τόσο πολύ τις φωτογραφίες του Θύμιου Βούλγαρη και τον έψαξα και στο fb. τον πρόσθεσα και στο facebook για να χαζεύω τις φωτογραφίες του και από εκεί είδα και αυτό το blog που πρότεινε με μία ανάρτηση του. Αν δεν τον είχα ακολουθήσει δεν θα είχα ανακαλύψει ποτέ τόσες υπέροχες φωτογραφίες και δεν θα είχα διαβάσει ποτέ αυτό το υπέροχο κείμενο..το οποίο με την σειρά μου δεν θα σας είχα προτείνει. Οπότε τελικά μιλάμε για απλή .. μαγεία!
Φιλιά...
Μυρτώ
πάντα ο έρωτας μας αφήνει μια γεύση, που της πρισσότερες φορές είναι γλυκόπικρη..άλλωστε αν ήταν μονοδιάστατη θα ήταν μονότονη, και αυτό δεν ταιριάζει στον έρωτα!από τα πιο όμορφα πράγματα που διάβασα τελευταία!
ΑπάντησηΔιαγραφή